Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, sa.16, ss.163-198, 2019 (Hakemli Dergi)
Doğal ve çoğunlukla içten gelen insani bir tepki olarak
açığa çıkan çizme, tasarımda problem çözme sürecinin parçası ya da
sonuç ürünün dışavurumu olabilmektedir. Çalışmada çizme eylemi özü
gereği, tasarım disiplini ve mekân tasarımı için bir düşünme aracı-ortamı olarak değerlendirilmektedir. Çalışmanın amacı, çizme eyleminin
özüne ve bu yönde tasarım süreci için barındırdığı anlamsal-işlevsel
özelliklerin ne olduğuna yönelik farkındalığın mekân tasarımcısı için
yaratılmasıdır. Bu farkındalığın çeşitlenen çizim ortam- araçlarının
tasarım sürecinde eleştirel biçimde değerlendirilmesinin önünü açacağı
düşünülmektedir. Yöntem: Çalışmada literatür taramalarından elde
edilen veriler değerlendirmeye alınmış, geçmişten günümüze kadar
çizme eylemine ve çizim ortam-araçlarına yönelik yapılan sorgulamalardan yararlanılmıştır. Burada teoriye yönelik nicel araştırma yöntemleriyle oluşturulmuş çalışmalar ve de tasarımcıların nitel araştırma
yöntemleriyle elde edilen konuyla ilgili söylemleri ön plana çıkmıştır.
Bulgular: Elde edilen veriler ilk olarak “Çizme Eyleminin Bilinci”,
“İnsan Neden Çizer?” ve “Tasarımcı-Mekân Tasarımcısı Neden Çizer”
başlıkları altında gruplandırılarak incelenmiştir. Yapılan değerlendirmeler tasarımcılar için Düşünme-Tasarlama-Çizme eylemleri arasındaki görünmez ilişkilerin ortaya çıkarılmasına yönelik olmuştur. Böylelikle günümüzde açığa çıkan çizime dayalı temsil biçimlerine eleştirel
olarak yaklaşılması ve mekân tasarımcısının bu araçları-ortamları nasıl
algılaması-kullanması gerektiğine yönelik bir sorgulama ortamının yaratılması mümkün kılınabilmiştir. Sonuç: Çalışma, elde edilen veriler
ışığında çizme ve tasarlama eyleminin özde düşünme eylemiyle ilişkili
olup, ürün değil anlam yaratmaya yöneldiğine dikkat çekmeye çalışmıştır. Tasarlama eyleminin bir düşün eylemi olarak gerçekleşmesinde
çizmenin rolü üzerinde durmuş, bu yönde geleneksel çizime ve modern
temsil biçimlerine olanak tanıyan araç ve ortamlar eleştirel olarak incelemiştir. Burada tasarlama eyleminin, günümüzde algılanış biçimine
yönelik gerçekleştirilebilmesi için her ikisini de barındıran çoklu temsil
biçimlerinin varlığına dikkat çekilmiştir.