The increase in population density and economic activities in the coastal region, in other words, the unsustainable use of the seas, threatens the fragile balance of aquatic ecosystems and increases the pressures on coastal ecosystems. Remote sensing technology and satellite data, which have the potential to help overcome the spatial and temporal limitations of conventional sampling approaches, when combined with ground-based measurements, become a comprehensive and effective tool for monitoring, evaluating and predicting changes in the water body. However, sun glint, known as the specular reflection of light from water surfaces encountered in satellite images, is an important and misleading factor that limits the use of satellite images in the analysis of water quality components, both financially and scientifically. In this study, the effect of sun glint, which is present in one of the two atmospherically corrected Sentinel-2 images taken two days apart in Gemlik Bay, on simultaneous in-situ chlorophyll-a parameter measurements and model results was investigated. The findings obtained from the study showed that the sun glint affects the radiometric measurements of the satellite sensor, and accordingly, it negatively affects the retrieval of the optical active properties of water from the image and the correct estimation of the chlorophyll-a parameter (± 40-60% decrease in prediction accuracy). In addition, it has been tried to draw attention to the importance of this subject in remote sensing studies related to water pollution on our coasts and especially in the Sea of Marmara, and that such images should not be used in analysis.
Kıyı bölgesindeki nüfus yoğunluğunun ve ekonomik faaliyetlerin artması, diğer bir ifade ile denizlerin sürdürülemez kullanımı, sucul ekosistemlerin kırılgan dengesini tehdit etmekte ve kıyı ekosistemleri üzerindeki baskıları arttırmaktadır. Konvansiyonel örnekleme yaklaşımlarındaki mekânsal ve zamansal sınırlamaların giderilmesine yardımcı olma potansiyeline sahip olan uzaktan algılama teknolojileri ve uydu verileri, saha bazlı yersel ölçmelerle birleştirildiğinde, su kütlesindeki değişiklikleri izlemek, değerlendirmek ve tahmin etmek için kapsamlı ve etkin bir araç olmaktadır. Ancak uydu görüntülerinde su yüzeylerinde karşılaşılan ve yüzeyden ışığın aynasal yansıması olarak bilinen güneş parıltısı, su kalite bileşenlerinin uzaktan algılanmasında ve görüntü analizinde hem bilimsel hem de mali açıdan çalışmalarda oldukça yanıltıcı ve sınırlayıcı bir faktör olmaktadır. Bu çalışmada, Gemlik Körfezi’nde iki gün arayla alınan atmosferik düzeltmesi yapılmış iki Sentinel-2 görüntülerinden birinde mevcut olan güneş parıltısının, eş-zamanlı yapılan yersel klorofil-a parametresi ölçümlerine ve oluşturulan model sonuçlarına etkisi incelenmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgular, güneş parıltısının, uydu algılayıcısının radyometrik ölçümlerini etkilediğini ve buna bağlı olarak görüntüden suyun optik aktif özelliklerinin çıkartılmasına ve klorofil-a parametresinin doğru tahmin edilmesine (tahmin doğruluğunda ± %40-60 azalma) olumsuz yönde etki ettiğini göstermiştir. Ek olarak, kıyılarımızda ve özellikle Marmara Denizi’nde yaşanan su kirliliği ile ilgili yürütülen uzaktan algılama çalışmalarında bu konunun önemine ve bu tür görüntülerin analizlerde kullanılmamasına dikkat çekilmeye çalışılmıştır.
